Για άλλη μια φορά θα γιορτάσουμε και φέτος την Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό (22/3), με αναφορές στην αδιαμφισβήτητη και ανυπολόγιστη αξία του.

Εντούτοις, αν και στη θεωρία τα πάμε κάθε χρόνο καλά, στην πράξη αποδεικνύεται η κοντόφθαλμη αντιμετώπιση των ζητημάτων που άπτονται της διαχείρισής του από τον καθένα και την καθεμιά μας, από τις κοινωνίες μας, τους διοικούντες και τους διαχειριστές του.

Το νερό, φυσικός και περιβαλλοντικός πόρος, είναι δημόσιο αγαθό. Υπερβαίνει την έννοια της ιδιοκτησίας και η δημόσια διαχείρισή του αποτελεί τον μόνο ενδεδειγμένο τρόπο και την απαραίτητη προϋπόθεση για την αποδοτικότερη χρήση και την προστασία του.

Η ελεύθερη πρόσβαση σε καθαρό πόσιμο νερό είναι δικαίωμα όλων των έμβιων όντων, απαραίτητη προϋπόθεση για την επιβίωσή τους. Αν και για να φτάσει ασφαλές στις βρύσες μας απαιτούνται σημαντικά κόστη για την επεξεργασία, μεταφορά και διανομή του, δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως ένας ακόμα οικονομικός πόρος.

Ως εκ τούτου απαιτείται ένα εθνικό στρατηγικό σχέδιο ολοκληρωμένης διαχείρισης, που θα στοχεύει στη διατήρηση, ανάπτυξη και επίτευξη της καλής κατάστασης όλων των υδάτινων σωμάτων της χώρας, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της Οδηγίας Πλαίσιο για τα Ύδατα (ΟΠΥ), εξασφαλίζοντας παράλληλα τη σύγχρονη ελεύθερη πρόσβαση στο νερό από όλους. Και το σχέδιο αυτό θα πρέπει να προκύψει μέσα από εξαντλητικές και ουσιαστικές διαβουλεύσεις με όλους τους φορείς και τους πολίτες.

Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό: πολιτικές «πέρα βρέχει» στην Ελλάδα – Οι προτάσεις του MedSOS

www.econews.gr