Η ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΛΟΓΩ ΤΗΣ
ΠΟΛΥ-ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΡΡΩΣΤΙΕΣ, ΟΠΟΥ Η ΠΟΣΟΤΙΚΗ
ΜΕΤΡΗΣΗ ΤΗΣ ΒΑΡΥΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ, ΤΟΣΟ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΓΝΩΣΗ, ΟΣΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΡΗΣΗ ΤΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ
ΠΟΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ.
Σχεδόν εδώ και
μισό αιώνα οι κλινικοί γιατροί βλέποντας την μεγάλη ανάγκη της ακριβής
μέτρησης της βαρύτητας των συμπτωμάτων της σκλήρυνσης κατά πλάκας,
επιχειρούσαν κατά καιρούς με διάφορους κλινικούς τρόπους να επινοήσουν
κλίμακες προσδιορισμού της.
Έγιναν πολλές και διάφορες προσπάθειες,
αλλά τα αποτελέσματα ήταν πενιχρά, λόγω του ότι η κάθε κλινική, ή ακόμη
περισσότερο ο κάθε γιατρός, είχε το δικό του σχέδιο και επέμενε στο δικό
του πλάνο.
Ώσπου το 1983 ο γιατρός
JF-Kurtzke στο Κλίβελαντ εντόπισε την λεγόμενη κλίμακα ανικανότητας για
τη σκλήρυνση κατά πλάκας, που έγινε και γνωστή με το όνομά του σαν
Expanded Disability Status Scale (EDSS).
Ο Kurtzke προσδιόριζε την βαρύτητα των συμπτωμάτων με τρία βασικά στοιχεία:
το περπάτημα του ασθενούς, τη χρήση του αμαξιδίου από τον ίδιο και την κατάκλιση.
Χρησιμοποιώντας
διάφορους σχεδιασμούς δημιούργησε μια σκάλα από το μηδέν, που ήταν το
απόλυτα φυσιολογικό, έως το 10, που τελείωνε με τον θάνατο.
Στο
σχεδιάγραμμα που παραθέτουμε δείχνει με εικόνες και εξηγήσεις τον τρόπο
σκέψης και αξιολόγησης των συμπτωμάτων της σκλήρυνσης κατά πλάκας με
την δικιά του εμπειρία.
Σήμερα, παγκόσμια και σχεδόν από όλους του
νευρολόγους, η σκάλα εκτίμησης συμπτωμάτων κατά Kurtzke είναι πλέον
αποτελεσματική, όσον αφορά εκτίμηση και κατανόηση μεταξύ θεραπόντων
γιατρών ή και ασθενών και γιατρών.
Βέβαια, υπάρχουν και άλλες
κλίμακες για πιο εξειδικευμένες τοποθετήσεις ή μετρήσεις ή συνδυασμούς,
αλλά αυτές είναι αποκλειστικά για ειδικούς και κάτω από συγκεκριμένες
περιστάσεις.
Ο ασθενής ή οι συγγενείς αν μάθουν την σκάλα Kurtzke,
λέγοντας ακριβώς τους πόντους ή τη βελτίωση ή τη χειροτέρευση σε πόντους
είναι σαν να δίνουν στον γιατρό την δυνατότητα μιας πλήρους εξέτασης
http://aboutsclerosis.blogspot.gr
