ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΟΜΙΛΙΑΣ ΝΕΥΡΟΛΟΓΟΥ κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΔΗΜΗΣΙΑΝΟΥ

Νικόλαος Δημησιάνος, Νευρολόγος-Επιστημονικός Συνεργάτης Νευρολογικής Κλινικής Πανεπιστημίου Πατρών, ομιλία με θέμα ΣΚΠ- Συμμόρφωση στη θεραπεία και Νεώτερα δεδομένα

Ο κ.Δημησιάνος ξεκίνησε την ομιλία του με την συμμόρφωση στην ΠΣ η οποία είναι κυμαινόμενη, τα ποσοστά διακοπής της θεραπείας κατά της ΠΣ τείνουν να είναι χαμηλότερα στις κλινικές μελέτες, σε σύγκριση με την κλινική πράξη. Oι ασθενείς πραγματοποιούν ελεγχόμενες, προγραμματισμένες και τακτικές επισκέψεις και έχουν μεγαλύτερα κίνητρα συμμόρφωσης στις κλινικές μελέτες. Στην κλινική πράξη όμως, η παραμονή στη θεραπεία μπορεί να πέφτει έως και στο 54% μετά από 4 έτη θεραπείας. Στο περιβάλλον μιας κοινότητας η παρακολούθηση μπορεί να ποικίλει, ενώ ο ασθενής εκτίθεται σε περισσότερους παράγοντες που μπορεί να δυσκολέψουν την συμμόρφωση. Σχετική μελέτη GAP σε πάνω από 2500 ασθενείς ως αίτια παράλειψης 1 ή περισσότερων ενέσεων με φθίνουσα σειρά και ποσοστό το οποίο αρχίζει από το 50% έδειξε τους εξής λόγους. Ξέχασα να την κάνω, κουράστηκα να κάνω ενέσεις, κόπωση, συπτώματα γριπώδους συνδρομής, άλγος στη θέση της ένεσης, κεφαλγία, δύσκολο άβολο πρόγραμμα δοσολογίας, άγχος της ένεσης, δερματικές αντιδράσεις, μυική αδυναμία, κατάθλιψη,,δεν προμηθεύτικα το φάρμακο, δεν ένιωθα ότι χρειαζόμουν την ένεση, απουσία κάποιου να μου την χορηγήσει, οικονομικοί λόγοι, δεν πιστευω στα οφελη της θεραπείας, κύηση προγραμματισμός κύησης. Τα φάρμακα δεν δρουν εάν οι ασθενείς δεν τα λαμβάνουν. Η κακή συμμόρφωση ή η μη συμμόρφωση μπορεί να οδηγήσουν σε κακή έκβαση, αυξημένο κόστος περίθαλψης, αποτυχία της θεραπείας και τέλος μακροπρόθεσμες

επιπλοκές. “Οι παρεμβάσεις που αυξάνουν τη  συμμόρφωση ενδέχεται να έχουν πολύ μεγαλύτερο αντίκτυπο στην υγεία του πληθυσμού από οποιαδήποτε βελτίωση κάποιας ειδικής φαρμακολογικής θεραπείας.” Haynes RB et al. Cochrane Database Syst Rev 2005;4:CD000011).

Στην συνέχεια ο κ.Δημησιάνος ανέφερε τα πλεονεκτήματα της χρήσης του Rebismart και την συμβολή του στη θεραπεία. Η συσκευή με τις αυτόματες ρυθμίσεις ευκολίας και άνεσης για σωστή διαδικασία χορήγησης και το ιστορικό δόσεων βοηθάει στην αύξηση συμμόρφωσης, την κάλυψη αναγκών ασθενών, την παρακολούθηση θεραπείας, την συνεργασία ασθένούς γιατρού, την μεγαλύτερη ευκολία, την σωστή τεχνική και τέλος την καλύτερη ποιότητα ζωής για τους ασθενείς.

Η ομιλία συνεχίστηκε με επεξήγηση της PEGυλιωμένης Ιντερφερόνης (polyethylene glycol (PEG)–conjugated (PEGylated) interferon beta-1a (PEG-IFN beta-1a)) και μια νέα μελέτη σχετικά (ADVANCE). Αυτή είναι μία μελέτη φάσης ΙΙΙ, διάρκειας 2 ετών για την υποδόρια PEG-IFN beta-1a 125 μg.  Στην οποία περίπου 1500 ασθενείς (RRMS) θα τυχαιοποιηθούν 1:1:1 σε placebo, PEG-IFN beta-1a κάθε 2 εβδομάδες ή PEG-IFN beta-1a κάθε 4 εβδομάδες. Μετά το 1ο έτος οι ασθενείς που είχαν τυχαιοποιηθεί σε εικονικό φάρμακο θα ξανατυχαιοποιηθούν σε PEG-IFN beta-1a κάθε 2 ή 4 εβδομάδες. Οι υπόλοιποι θα συνεχίσουν στην ίδια δόση. Ανοικτού τύπου μελέτη επέκτασης (ATTAIN) διάρκειας 2 ετών για όλους τους συμμετέχοντες στη μελέτη ADVANCE. Και συνεχίστηκε με μια παρουσίαση στις υπάρχουσες και νέες θεραπείες στην ΠΣ με τα γνωστά φάρμακα από το 2000 Rebif, Betaferon/ Extavia,  Copaxone, Avonex,,Novantrone, το Tysabri από το 2006 και τα Oral Cladribine*, Gilenya, Fampridine από το 2011.  Αναμένεται απόφαση για έγκριση για το BG 12 Oral Fumarate. Ενώ τα Teriflunomide, Laquinimod, Alemtuzumab, Rituximab

II - RRMS; III – PPMS και Daclizumab βρίσκονται σε ολοκλήρωση μελετών φάσης ΙΙΙ.

Την παρουσίαση έκλεισε ο ομιλητής με μια παρουσίαση της σχέσης ανάμεσα στο TYSABRI και της  PML  ( Προϊούσα Πολυεστιακή Λευκοεγκεφαλοπάθεια). Σύμφωνα με έρευνες τον Μάιο 2012 παρατηρήθηκαν 242 περιπτώσεις PML παγκοσμίως (2.36/1000 ασθενείς) και τον Οκτώβριο 2012, 298 περιπτώσεις PML παγκοσμίως σε σύνολο 104.300 ασθενών (2.71/1000 ασθενείς). ΕΕ: 176, ΗΠΑ: 105, Άλλες χώρες: 17, 63 ασθενείς απεβίωσαν (21%).  Οι ασθενείς οι οποίοι έιναι αρνητικοί, δηλαδή δεν έχουν αντισώματα του ιού που προκαλεί την PML η πιθανότητα να νοσήσουν ανεξάρτητα με την διάρκεια της θεραπείας είναι μικρότερη από 1/10000 ασθενείς. Η πιθανότητα να νοσήσουν ασθενείς οι οποίοι είναι θετικοί καθορίζεται από την λήψη ή όχι ανοσοκατασταλτικής θεραπείας στο παρελθόν και την διάρκεια χορήγησης του TYSABRI. Όσο μικρότερη η διάρκεια χορήγησης του φαρμάκου και οι ασθενείς δεν έχουν πάρει ανοσοκατασταλτική θεραπεία η πιθανότητα είναι μόλις 1/1900 ασθενείς. Ενώ όταν έχουμε και τους 3 παράγοντες, δηλαδή ανοσοκατασταλτική θεραπεία, μεγάλη διάρκεια χρήσης του φαρμάκου (>2 ετών) και θετικότητα στον ιό, τότε η πιθανότητα ανεβαίνει στο 1/94 ασθενείς. Με βάση αυτούς τους παράγοντες διαστρωμάτωσης κινδύνου έχει συνταχθεί αλγόριθμος για το πώς οι γιατροί θα συμπεριφέρονται σε ασθενείς οι οποίοι έχουν την διάγνωση της νόσου σε έξαρση. Τότε αν είναι αρνητικοί στο αντίσωμα κάνουν την θεραπεία με TYSABRI και επανάληψη εξέτασης για τα αντισώματα ανά 6 μήνες.  Ασθενείς που δεν έχουν πάρει ανοσοκατασταλτική θεραπεία και είναι θετικοί είναι δόκιμο να ακολουθούν θεραπεία με TYSABRI αφού τα 2 πρώτα χρόνια ο κίνδυνος είναι μικρός και να γίνεται ετήσιος επανέλεγχος, ζυγίζοντας τα θετικά και τα αρνητικά για κάθε ασθενή. Στους ασθενείς που έχουν πάρει ανοσοκατασταλτική θεραπεία και είναι θετικοί μπορούν να ακολουθούν την θεραπεία για ένα χρόνο και στη συνέχεια να γίνεται αλλαγή θεραπείας.

Ο κ.Δημησιάνος έκλεισε την ομιλία του επισημαίνοντας ότι η αλληλεγγύη, η ομαδικότητα και η ελπίδα είναι ο μοναδικός δρόμος για το μέλλον.