ΑΠΟ : Pwlina Papanikolaou
"Διατρέχοντας τα ποιοτικά στοιχεία – ευρήματα – συμπεράσματα της έρευνας, στεκόμαστε σε ένα σημείο που είναι αρκούντος αποκαλυπτικό. Απαντώντας κάποιοι διαχειριστές στο ερώτημα “γιατί δεν έχουν εξασφαλίσει στοιχειώδεις έστω υποδομές προσβασιμότητας” ερμήνευσαν την αδιαφορία τους χρεώνοντάς την στο ότι “είναι απειροελάχιστοι οι άνθρωποι με αναπηρία που επισκέπτονται τα γήπεδα”. Η απάντηση παραπέμπει δυνητικά στην λογική του παραλόγου (διότι είναι παράλογο να γίνεται επίκληση της απουσίας αναπήρων από τα γήπεδα όταν δεν είναι δυνατή η ανεμπόδιστη πρόσβαση σε αυτά), είναι όμως ταυτόχρονα και δηλωτική μιάς ευρύτερης παρωχημένης νοοτροπίας που αντιλαμβάνεται τον πολίτη με αναπηρία ως εξαρτημένο και απομονωμένο a-priori από την κοινωνική ζωή. Η έμπρακτη αλλαγή της παραπάνω νοοτροπίας αποτελεί το κλειδί του απαραίτητου σχεδιασμού για την άσκηση στην πράξη του δικαιώματος ανεμπόδιστης πρόσβασης των ανθρώπων με αναπηρία στα γήπεδα και όχι μόνο."
"Διατρέχοντας τα ποιοτικά στοιχεία – ευρήματα – συμπεράσματα της έρευνας, στεκόμαστε σε ένα σημείο που είναι αρκούντος αποκαλυπτικό. Απαντώντας κάποιοι διαχειριστές στο ερώτημα “γιατί δεν έχουν εξασφαλίσει στοιχειώδεις έστω υποδομές προσβασιμότητας” ερμήνευσαν την αδιαφορία τους χρεώνοντάς την στο ότι “είναι απειροελάχιστοι οι άνθρωποι με αναπηρία που επισκέπτονται τα γήπεδα”. Η απάντηση παραπέμπει δυνητικά στην λογική του παραλόγου (διότι είναι παράλογο να γίνεται επίκληση της απουσίας αναπήρων από τα γήπεδα όταν δεν είναι δυνατή η ανεμπόδιστη πρόσβαση σε αυτά), είναι όμως ταυτόχρονα και δηλωτική μιάς ευρύτερης παρωχημένης νοοτροπίας που αντιλαμβάνεται τον πολίτη με αναπηρία ως εξαρτημένο και απομονωμένο a-priori από την κοινωνική ζωή. Η έμπρακτη αλλαγή της παραπάνω νοοτροπίας αποτελεί το κλειδί του απαραίτητου σχεδιασμού για την άσκηση στην πράξη του δικαιώματος ανεμπόδιστης πρόσβασης των ανθρώπων με αναπηρία στα γήπεδα και όχι μόνο."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου